O Livro de Enoque

Księga Henocha, ciekawa i nieznana księga poszerzająca wiedzę

Księga Henocha jest starożytnym żydowskim dziełem religijnym, przypisywanym przez tradycję pradziadkowi Noego Henochowi, chociaż współcześni uczeni szacują pierwsze rozdziały (głównie w Księdze Strażników) z 300 pne, a ostatnią część (Księga przypowieści) , prawdopodobnie pod koniec I wieku p.n.e.

„Pisma będą im dane, uwierzą i będą się z nimi radować, wszyscy sprawiedliwi będą się radować, gdy nauczą się od nich wszystkich dróg sprawiedliwości”.

Pierwsze rozdziały księgi powstały w III wieku p.n.e. Autorzy oparli się częściowo na Pięcioksięgu i rozszerzyli sekcje Księgi Rodzaju, Liczb i Powtórzonego Prawa.

Księga Henocha jest księgą międzytestamentową, która stanowi część kanonu Biblii Kościoła Koptyjskiego, ale nie jest akceptowana jako kanoniczna przez inne kościoły chrześcijańskie. Jedyne zachowane wersje tej księgi w stanie nienaruszonym znajdują się w ge'ez, języku liturgicznym Kościoła etiopskiego, ale kilka części jest znanych w języku greckim, syryjskim, ormiańskim, arabskim i łacińskim, a fragment w języku koptyjskim. Ponadto kilka fragmentów znaleziono w języku aramejskim i jeden w języku hebrajskim (4T317) w Qumran. Tradycja przypisywała jego autorstwo Enochowi, pradziadkowi Noego.

Książka została wydana w I wieku naszej ery i składa się z kilku części napisanych w III wieku p.n.e. C. i I AD.

Księga Henocha składa się z:

- Księga Obserwatorów

- Księga Przypowieści

- Księga astronomiczna

- Księga snów

- List Henocha

Pierwsi chrześcijanie bardzo cenili Księgę Henocha, co widać w kanonicznych listach Judy (6 i 14-16) i 2 Piotra (2:4), a także niekanonicznych listach Barnaby i pisma Justina męczennika 100-165), Atenagoras (170); Tatiana (110-172); Ireneusz, biskup Lyonu (115-185); Klemens Aleksandryjski (150-220); Tertulian (160-230); Laktancjusza (260-325), a także Metodio de Filipo i Minucjusza Feliksa.

Niewątpliwie Księga Henocha była powszechnie znana i ceniona w świecie żydowskim, a później została odziedziczona przez wczesnych chrześcijan, którzy w dużej mierze byli odpowiedzialni za zachowanie jej w innych językach. Księga Henocha jest klasyfikowana jako pseudopigraficzna, ponieważ jej treść przypisywana jest legendarnemu potomkowi Adama, chociaż treść i problemy, które opisuje, mają wyraźnie późniejsze pochodzenie.

W naszej sekcji „Więcej aplikacji biblijnych” oferujemy bezpłatne aplikacje, takie jak Biblia de Estudios, Temas Biblicos Pregar, Estudos Biblios, Santa Biblia Reina Valera, Sermones Predicas Adventistas i inne aplikacje teologiczne.

Błogosławieństwa